Erik en ik liepen september vorig jaar door een boekhandel in Maastricht. Hij was op zoek naar een boek en op die afdeling stonden ook tarotdecks. Ik pakte er een uit het vak en liet Erik een kaart trekken. Hij trok liefde en muziek. De reden van ons weekendje weg beschreven in één kaart.
We besluiten om ook een tarotdeck mee naar huis te nemen. Wanneer we er behoefte aan hebben trekken we kaart. Meestal is dit wekelijks om even stil te staan bij hoe we de week ingaan. Hier komt voor ons geen bijzonder ritueel bij kijken en ik weet niet eens of we het wel goed doen. We leggen geen kaarten voor elkaar of anderen. Ik geloof namelijk heel sterk in energie en intentie.
Terwijl ik de kaarten schud, bepaal ik de intentie van mijn kaartlegging. Wat wil ik weten? Waar zit ik mee? Vervolgens strijk ik de kaarten in een waaier uit. Vervolgens laat ik mijn hand losjes over de kaarten zweven. De kaart die blijft 'plakken' aan mijn hand, is de kaart die ik zal lezen. Vervolgens schrijf ik de uitkomst op in mijn bulletjournal.
Het zijn geen solide antwoorden, maar het zet mij altijd aan het denken. Helemaal overtuigd ben ik wanneer ik een kaart laat vallen, deze terug in het deck stop, alles opnieuw schud en vervolgens precies diezelfde kaart weer pak. Toeval? Daar geloof ik dan weer niet in ;)
Soms is het confronterend of frustrerend. In de periode dat ik mijn bedrijf ging opstarten stond alles in het teken van doelen stellen, doorgaan en positieve kracht. Een paar maanden later zat ik vast en trok ik maar liefst drie keer de kaart Acht van Zwaarden dat staat voor vastzitten/de noodzaak je angsten onder ogen te zien.
“Hoe meer we denken dat we vastzitten, des te meer verliezen we de helderheid die we nodig hebben om ons los te maken.”
Auw. Die voelde ik wel. Voor degene die mijn website eerder hebben bezocht, zullen ook wel gezien hebben dat alles anders is. Ik had niet echt een koers, want ik was min of meer begonnen uit een enorm gevoel van frustratie en de behoefte aan iets voor mezelf. Nu neem ik echter de tijd om te kijken wat er nodig is om alles zoveel mogelijk ‘mij’ te maken. Welke kleuren vind ik fijn, wat wil ik jullie vertellen, wat wil ik dat mijn verhalen uitstralen? Het is een reisje ‘Wie ben ik?’ geworden en dit blog is slechts één van de onderdelen die daaraan bijdraagt. Want het schrijven, de tarot, het dansen én een reisje door mijn eigen brein dragen hieraan bij. Op dat laatste kom ik graag nog een keer terug, maar het mooiste is: alles is met elkaar verbonden.
Reactie plaatsen
Reacties